Gabrysia i Paweł zabrali mnie do miejsca, gdzie czas płynie wolniej – do podkrakowskiej winnicy, otulonej zielenią i ciszą. Podczas złotego zachodu słońca stworzyliśmy kadry pełne lekkości, czułości i subtelnych emocji. Delikatne światło, zwiewne ruchy i spojrzenia, które mówiły więcej niż słowa – ta sesja była jak opowieść pisana szeptem między winoroślami.